ਦੋਹਾ:
ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੁ ਚਰਣ ਸਰੋਜ ਰਜ, ਨਿਜ ਮਨੁ ਮੁਕੁਰ ਸੁਧਾਰਿ, ਬਰਨਊ ਰਘੁਬਰ ਬਿਮਲ ਜਸੁ, ਜੋ ਦਾਯਕੁ ਫਲ ਚਾਰਿ॥
ਬੁਧਿਹੀਨ ਤਨੁ ਜਾਨਿਕੇ, ਸੁਮਿਰਉ ਪਵਨ ਕੁਮਾਰ, ਬਲ ਬੁਧਿ ਵਿਦਯਾ ਦੇਹੁ ਮੋਹਿ, ਹਰਹੁ ਕਲੇਸ ਵਿਕਾਰ॥
ਚੌਪਈ:
ਜੈ ਹਨੁਮਾਨ ਗ੍ਯਾਨ ਗੁਨ ਸਾਗਰ, ਜੈ ਕਪਿਸ ਤਿਹੁਂ ਲੋਕ ਉਜਾਗਰ॥1॥
ਰਾਮ ਦੂਤ ਅਤੁਲਿਤ ਬਲ ਧਾਮ, ਅੰਜਨਿ ਪੁਤ੍ਰ ਪਵਨਸੁਤ ਨਾਮ॥2॥
ਮਹਾਵੀਰ ਵਿਕ੍ਰਮ ਬਜਰੰਗੀ, ਕੁਮਤਿ ਨਿਵਾਰ ਸੁਮਤਿ ਕੇ ਸੰਗੀ॥3॥
ਕੰਚਨ ਬਰਨ ਬਿਰਾਜ ਸੁਬੇਸਾ, ਕਨਨ ਕੁੰਡਲ ਕੁੰਚਿਤ ਕੇਸਾ॥4॥
ਹਾਥ ਬਜਰ ਔਰ ਧਵਜ ਬਿਰਾਜੇ, ਕੰਧੇ ਮੂੰਝ ਜਨੇਯੂ ਸਜਾਏ॥5॥
ਸ਼ੰਕਰ ਸੁਵਨ ਕੇਸਰੀ ਨੰਦਨ, ਤੇਜ ਪ੍ਰਤਾਪ ਮਹਾ ਜਗਵੰਦਨ॥6॥
ਵਿਦਯਾਵਾਨ ਗੁਨੀ ਅਤਿ ਚਤੁਰ, ਰਾਮ ਕਜ ਕਰਿਬੇ ਕੋ ਆਤੁਰ॥7॥
ਪ੍ਰਭੁ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸੁਨਿਬੇ ਕੋ ਰਸੀਆ, ਰਾਮ ਲਖਨ ਸੀਤਾ ਮਨ ਬਸੀਆ॥8॥
ਸੂਕਸ਼ਮ ਰੂਪ ਧਰਿ ਸਿਯਾਹਿਂ ਦਿਖਾਵ, ਵਿਕਟ ਰੂਪ ਧਰਿ ਲੰਕਾ ਜਰਾਵ॥9॥
ਭੀਮ ਰੂਪ ਧਰਿ ਅਸੁਰ ਸੰਹਾਰੇ, ਰਾਮਚੰਦ੍ਰ ਕੇ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ॥10॥
ਲਾਏ ਸਜੀਵਨ ਲਖਨ ਜਿਆਏ, ਸ਼੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰ ਹਰਸ਼ਿ ਊਰਲਾਏ॥11॥
ਰਘੁਪਤਿ ਕਿਨਹੀ ਬਹੁਤ ਬਡਾਈ, ਤੁਮ ਮਮ ਪ੍ਰਿਯ ਭਰਤ ਸੰਭ ਭਾਈ॥12॥
ਸਹਸ ਬਦਨ ਤੁਮਹਰੋ ਜਸ ਗਾਵੇ, ਅਸਾ ਕਹਿ ਸ਼੍ਰੀਪਤਿ ਕੰਠ ਲਾਵੇ॥13॥
ਸਨਕਾਦਿਕ ਬ੍ਰਹਮਾਦਿ ਮੁਨੀਸ, ਨਾਰਦ ਸਾਰਦ ਸਹਿਤ ਅਹੀਸ॥14॥
ਯਮ ਕੁਬੇਰ ਦਿਗਪਾਲ ਜਹਾਂ ਤੇ, ਕਵਿ ਕੋਵਿਦ ਕਹਿਂ ਸਕੈ ਕਹਾਂ ਤੇ॥15॥
ਤੁਮ ਉਪਕਾਰ ਸੁਗ੍ਰੀਵਾਹਿਂ ਕੀਨਹ, ਰਾਮ ਮਿਲਾਏ ਰਾਜ ਪਦ ਦੀਨਹ॥16॥
ਤੁਮਹਰੋ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਭੀਣ ਮਾਨਾ, ਲੰਕੇਸ਼ਵਰ ਭਏ ਸਬ ਜਗ ਜਾਨਾ॥17॥
ਜੁਗ ਸਹਸ੍ਰ ਜੋਜਨ ਪਰ ਭਾਨੂ, ਲਿਲਯੋ ਤਾਹਿ ਮਧੁਰ ਫਲ ਜਾਨੂ॥18॥
ਪ੍ਰਭੁ ਮੁਦ੍ਰਿਕਾ ਮੇਲਿ ਮੁਖ ਮਾਹਿ, ਜਲਧਿ ਲਾਂਘਿ ਗਏ ਅਚਰਜ ਨਾਹਿ॥19॥
ਦੁਰਗਮ ਕਾਜ ਜਗਤ ਕੇ ਜੇਤੇ, ਸੁਗਮ ਅਨੁਗ੍ਰਹ ਤੁਮਹਰੇ ਤੇਤੇ॥20॥
ਰਾਮ ਦੁਆਰੇ ਤੁਮ ਰਖਵਾਰੇ, ਹੋਤ ਨ ਆਗਿਆ ਬਿਨੁ ਪੈਸਾਰੇ॥21॥
ਸਬ ਸੁਖ ਲਹੈ ਤੁਮਾਰੀ ਸਰਣਾ, ਤੁਮ ਰਕਸ਼ਕ ਕਹੂੰ ਕੋ ਦਰਨਾ॥22॥
ਆਪਨ ਤੇਜ ਸਮਾਰੋ ਆਪੈ, ਤੀਨੋਂ ਲੋਕ ਹਾੰਕ ਤੇ ਕਾਪੈ॥23॥
ਭੂਤ ਪਿਸਾਚ ਨਿਕਟ ਨਹਿ ਆਵੈ, ਮਹਾਵੀਰ ਜਬ ਨਾਮ ਸੁਨਾਵੈ॥24॥
ਨਾਸੇ ਰੋਗ ਹਰੇ ਸਬ ਪੀਰਾ, ਜਪਤ ਨਿਰੰਤਰ ਹਨੁਮਤ ਬੀਰਾ॥25॥
ਸੰਕਟ ਤੇ ਹਨੁਮਾਨ ਚੁਡਾਵੈ, ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਵਚਨ ਧਯਾਨ ਜੋ ਲਾਵੈ॥26॥
ਸਬ ਪਰ ਰਾਮ ਤਪਸਵੀ ਰਾਜਾ, ਤਿੰਕੇ ਕਾਜ ਸਕਲ ਤੁਮ ਸਾਜਾ॥27॥
ਔਰ ਮਨੋਰਥ ਜੋ ਕੋਈ ਲਾਵੈ, ਸੋਈ ਅਮਿਤ ਜੀਵਨ ਫਲ ਪਾਵੈ॥28॥
ਚਾਰੋ ਯੁਗ ਪਰਤਾਪ ਤੁਮਹਾਰਾ, ਹੈ ਪਰਸਿੱਦ੍ਧ ਜਗਤ ਉਜਿਆਰਾ॥29॥
ਸਾਧੂ ਸੰਤ ਕੇ ਤੁਮ ਰਖਵਾਰੇ, ਅਸੁਰ ਨਿਕੰਦਨ ਰਾਮ ਦੁਲਾਰੇ॥30॥
ਅਸਟ ਸਿਧਿ ਨਉ ਨਿਧਿ ਕੇ ਦਾਤਾ, ਅਸਾ ਬਰ ਦੀਨ ਜਨਕੀ ਮਾਤਾ॥31॥
ਰਾਮ ਰਸਾਯਨ ਤੁਮਹਰੇ ਪਾਸਾ, ਸਦਾ ਰਹੋ ਰਘੁਪਤਿ ਕੇ ਦਾਸਾ॥32॥
ਤੁਮਹਰੇ ਭਜਨ ਰਾਮ ਕੋ ਪਾਵੈ, ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਦੁਖ ਬਿਸਰਾਵੈ॥33॥
ਅੰਤ ਕਾਲ ਰਘੁਬਰ ਪੁਰ ਜਾਈ, ਜਹਾਂ ਜਨਮ ਹਰਿਭਕਤ ਕਹਾਈ॥34॥
ਔਰ ਦੇਵਤਾ ਚਿਤ ਨ ਧਰੈ, ਹਨੁਮਤ ਸੇਇ ਸਰਵ ਸੁਖ ਕਰੈ॥35॥
ਸੰਕਟ ਕਟੇ ਮਿਟੇ ਸਬ ਪੀਰਾ, ਜੋ ਸੁਮਿਰੇ ਹਨੁਮਤ ਬਲਬੀਰਾ॥36॥
ਜੈ ਜੈ ਜੈ ਹਨੁਮਾਨ ਗੁਸਾਈਂ, ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਗੁਰਦੇਵ ਕੀ ਨਾਈ॥37॥
ਜੋ ਸਤ ਬਾਰ ਪਾਠ ਕਰ ਕੋਈ, ਛੂਟਹੀ ਬੰਦੀ ਮਹਾ ਸੁਖ ਹੋਈ॥38॥
ਜੋ ਯਹ ਪੜਹੇ ਹਨੁਮਾਨ ਚਾਲੀਸਾ, ਹੋਯ ਸਿਦ੍ਧਿ ਸਾਖੀ ਗੌਰੀਸਾ॥39॥
ਤੁਲਸੀ ਦਾਸ ਸਦਾ ਹਰਿ ਚੇਰਾ, ਕੀਜੈ ਨਾਥ ਹ੍ਰਦਯ ਮਹਿ ਦੇਰਾ॥40॥
ਦੋਹਾ:
ਪਵਨ ਤਨਯ ਸੰਕਟ ਹਰਣ, ਮੰਗਲ ਮੂਰਤਿ ਰੂਪ, ਰਾਮ ਲਕ਼਼ਨ ਸੀਤਾ ਸਹਿਤ, ਹਿਰਦੈ ਬਸਹੁ ਸੁਰ ਭੂਪ॥